بیکار شدم

غیر رسمی. اما رسما از امروز دیگه کار ندارم. افتادم تو وبسایتهای مختلف دنبال کار. هر از چندگاهی هم اخبار و یوتوب رو چک میکنم و ویدئو های تازه رسیده از دیروز رو میبینم. دوستهای غیر ایرانیم واکنش نشون دادن. اخبار رو دنبال میکنن. بهشون میگم اخباری که دست شما میرسه بیان کننده همه ماجرا نیست. اما باز جای شکرش باقیه که همون هم هست. دیروز صفحه اول همه وبسایتهای خبری دو تا خبر بود، اخبار ایران، و اخبار برنامه تروریستی به هواپیمای امریکایی. هر دو خبر برای ما که اینور دنیاییم، ایرانی اما با گذرنامه امریکایی، مهمه.
وبسایت یونسکو رو زیر و رو کردم برای کار. همه شغلهای آگهی شده هفت تا ده سال سابقه کار میخوان! خنده م میگیره.
کم‌کم داره ترس برم میداره... پول و پله ای هم نمونده از وام دانشجویی آخر. شاید کفاف این یه ماه کرایه خونه رو بکنه و قبض برق و گاز، غصه م شده با کدوم پول برم ایران... آخه آدم حسابی! تو که پول نداری واسه چی بلیط میخری؟؟
خیلی عرضه میخواد این روزها ایستادگی در مقابل افسردگی! کم‌کم دارم تحلیل میرم...