تجهیزات سفر - کوله پشتی

این اولین قسمت از راهنمای تجهیزات سفر است که بر اساس تجربیات شخصی نوشته می‌شود. نقل قول این مطلب با اشاره به منبع آزاد است.

در انتخاب کوله پشتی، راحتی حرف اول را می‌زند. اینجا نباید در قید و بند مارک و شهرت کوله پشتی بود.

اندازه‌ی حجم کوله پشتی بستگی به مکان و مدت زمانی که می‌‌خواهید سفر کنید دارد. به عنوان مثال اگر یک سفر دو هفته‌ای به یک منطقه‌ی سرد می‌کنید کوله‌تان می‌تواند همانقدر بزرگ باشد که یک سفر سه ماهه به یک جای گرم. مشکل تصمیم‌گیری زمانی پیش می‌آید که به مکانهای مختلف و آب و هوای متفاوت سفر کنید. به عنوان مثال، سفر در امریکای جنوبی، ساحل و گرمای چهل درجه دارد، سرما و برف هم دارد، تا دلتان بخواهد هم باران دارد.

عموما یک کوله پشتی شصت لیتری باید به اندازه‌ی کافی جا داشته باشد. کوله پشتی من چهل و چهار لیتری‌ست. برای من و سفر هشت ماهه‌ای که تابحال داشتم کافی بوده.

برای انتخاب کوله‌ی مناسب، باید به اندازه و فرم ستون فقرات توجه کرد. این وبسایت نحوه اندازه‌گیری طول قسمت نگهدارنده کوله پشتی با توجه به اندازه ستون فقرات را نشان می‌دهد. من شخصا اندازه‌ XS هستم و چون نایاب است مجبورم اندازه‌ی S استفاده کنم.

موقع خرید باید کوله را پر کرد. کیسه‌های وزن و تشکچه‌های اسفنجی تا وزن و حجمی را که بعدا قرار است روی دوشتان بگذارید را تقلید کند. حتی‌الامکان کوله‌ی سنگین را بلند نکنید تا روی دوش بگذارید. آنرا روی یک سطح بلندتر مثل سکو یا صندلی بگذارید بعد به قول معروف بروید تویش. قسمت کمر را ببندید و محکم کنید، قسمت شانه را تنظیم کنید، ابتدا از پایین و بعد از بالا، بعد طوری که فشار مستقیم روی کمرتان نباشد بلند شوید. وزن را حس کنید، که به کجا بیشتر فشار می‌آورد و آیا ناراحت است یا نه. در فضای فروشگاه قدم بزنید. اگر فروشگاه پله دارد از آن بالا و پایین بروید. این امتحان کردن کوله بسیار اهمیت دارد چون قرار است مدتی را با آن زندگی کنید. و البته هیچ دو کوله پشتی‌ای مثل هم نیستند و همه‌ی آنها برای فرم بدن شما ساخته نشده‌اند. یکی از مدلهای پر طرفدار شرکت آلمانی دویتر برای من بسیار نامناسب بود، چون قوس کمر من از حد عادی بیشتر است و فرم قوس دار کوله باعث می‌شد از همان چند لحظه‌ی امتحان کردن کوله دچار کمر درد بشوم.

کوله پشتی کوهنوردی با کوله‌ی سفر تفاوتهایی دارد. اگرچه می‌شود کوله‌ی کوهنوردی را برای سفر استفاده کرد، اما در کوله‌های سفر تمهیداتی به‌کار برده می‌شود که سهولت استفاده از آن را بیشتر کند. به عنوان مثال کوله‌ی سفری امکان قفل زدن و مراقبت از وسایل داخل آنرا دارد. برخی کوله‌ها به همراه پوشش محافظ می‌آیند که مثلا در فرودگاه آنرا داخل پوشش بگذارید تا بندها و سگگکها روی ریلهای نقل و انتقال صدمه نبیند. دویتر یک مدل کوله سفر دارد که یک کوله‌ی کوچک روی آن وصل می‌شود و امکان حمل و نقل در شرایط مختلف را ایجاد می‌کند. با اینهمه، راحتی کوله روی بدن از هر چیز دیگری بیشتر اهمیت دارد. با بقیه موارد می‌شود کنار آمد.

ریک استیو، نویسنده‌ی سفر، یک راه خوب پیشنهاد می‌دهد.وقتی کوله‌تان را خریدید، آنرا مدتی مانده به سفر ببندید. تمام وسایلی که می‌خواهید با خود ببرید توی کوله بچینید و آنرا روی دوش بگذارید. اگر می‌توانید، به یک گردش نیم‌ساعته در شهر  بروید. اینطور می‌توانید تشخیص بدهید که توانایی حمل تمام وسایلتان را دارید. اگر مشکل بود، همه وسایل را بیرون بیاورید و درباره بردن یا نبردن آنها تجدید نظر کنید.

نکات کوچک دیگری هم هستند که بیشتر سلیقه‌ای هستند. اینکه کوله جیبهای بیشتری داشته باشد یا کمتر، بستگی به سلیقه‌ی شخص در طبقه بندی وسایلش دارد. اگر رنگ لایه درونی کوله روشن باشد امکان پیدا کردن لوازم در آن بیشتر است، اما این هم واقعا اهمیت چندانی ندارد و سلیقه‌ایست. اینکه کوله مثل کیسه از بالا پر بشود یا اینکه زیپ داشته باشد هم بستگی به خودتان دارد. کوله‌های زیپ دار امکان دسترسی به وسایل درون آنرا آسانتر می‌کنند، اما باید امکان خراب شدن زیپ را هم در نظر داشت. کوله‌هایی که از بالا پر می‌شوند دسترسی به وسایل چیده شده در پایین را مشکل می‌کنند و شاید مجبور شوید همه‌ی وسایل را بیرون بریزید تا آنچه دنبالش می‌گردید را پیدا کنید.

در پایان صادقانه بگویم، اگر راحتی سفر آنقدر برایتان ارزش دارد که هیچوقت سوار اتوبوس داخل شهری نمی‌شوید و با تاکسی رفت و آمد می‌کنید، اگر اهل آن نیستید که با کوله‌ی سنگین در شهر یا ترمینال بگردید، اگر ترجیح می‌دهید با هواپیما سفر کنید، آنوقت یک چمدان چرخدار برای خود تهیه کنید و خودتان را عذاب ندهید.


بعد نوشت از کامنت دوستان:  در مورد کوله پشتی، خیلی بهتره که وزن روی کفل باشه و به کتف و شونه فشار زیادی نیاد. تا جای ممکن گودی کمر رو پر بکنه و گردش هوا داشته باشه تو قسمت کمر. اطلاعات این لینک به درد می‌خوره: http://chal.persianblog.ir/post/35