۱۳۹۰ خرداد ۲۶, پنجشنبه

دنیای کوچکی‌ست

زیر چادر پلاستیکی در آفتاب شمال آرژانتین نشسته‌ایم. دو جوان فرانسوی دارند به همسفر بلژیکی‌شان درباره‌ی جنبش سبز ایران توضیح می‌دهند.

پ.ن. آفرین به سبزهای فرانسه. آفرین به بچه‌های ایرانی ساکن پاریس و سایر شهرها. اگر همه‌ی بچه‌های خارج نشین به اندازه فرانسه‌نشینها فعالیت و خلاقیت داشتند، الان امید بیشتری در دل همه‌مان بود. 

۴ نظر:

  1. ای بابا ...
    دو سال گذشت ...
    کی به کیه ؟؟
    الانم مثلا افتادن به جون هم ..
    همه ی انرژی و دقت ملت داره سوزونده میشه سر این جنگ زرگری شون ...
    نشستیم ببینیم کدومشون بیشتر می زنن اون یکی رو ..
    از اولش قرار این نبود ...

    پاسخحذف
  2. دقیقا بخاطر همین می‌گم که کاش همه مثل ایرانی‌های فرانسه نشین بودن.

    پاسخحذف
  3. ستاره ها نمرده اند

    خاموش هم نمی شوند

    بلکه ا ز آسمان میهنمان رخت بر بستند...

    پاسخحذف
  4. یه روز خوب میاد ... نگران نباشید...

    پاسخحذف