هیچ چیز جای دوست را نمیگیرد

فقط دوست است که می آید در بدترین لحظه ها دو کلام حرف حساب را یاد آوریت میکند و تازه میگوید اگر حالت بهتر نشد خودش می‌آید و یک کتک مفصل مهمانت میکند تا آدم شوی!! فقط دوست است که وقتی گه گیجه گرفته ای و در پست قبلی به خودت و زمین و زمان فحش میدهی یکمرتبه از غیب سر میرسد و روزهای خوب با هم بودن را به یادت می‌آورد و بعد می‌گوید تو برایش الگوی بزرگی بوده‌ای. فقط دوست است که می‌آید بقلت میکند و هیچی نمیگوید، تنها و تنها توی آغوش کوچکش فشارت میدهد تا یادت بیفتد هنوز نفس می‌کشی.
همه اینها را همه میدانند. اما فقط دوست است که میفهمد چقدر در این لحظه به او احتیاج داری.


دوست عزیزی شهرم را ترک می‌کند. فقط چند روز فرصت هست برای خداحافظی. چقدر در کنار دوست بودن غریب شده... هر کدام در شهری... یا کشوری دور...