۱۳۸۸ دی ۱۶, چهارشنبه

):

قدیمها مینوشتیم ومینوشتیم و مینوشتیم و بعد کاغذ رو مچاله میکردیم، پاره میکردیم، میجویدیم! و اگر خیلی از نوشته بدمون می اومد میسوزوندیم! 
بنازم عصر ارتباطات رو که با فشردن تنها یک دکمه صفحه ای پاک عین روز اول تحویل میگیریم! 
حس و حال نوشتن هم نیست دیگه. اینم رفت پی عکاسی...

۳ نظر:

  1. لطفا خونسردی خودتون رو حفظ کنین.
    دست به اینجا نزن. نمیخوای بنویسی ننویس ولی اینجا رو با یه دکمه پاک نکن. آدم رفتارش و فکرش عوض میشه. اونوخت خوشحال خواهی شد که پاک نکردی. اگر هم باز دلت خواست پاک کنی خب اونموقع بیا پاک کن.
    البته منهم بعضی وقتا وسوسه میشم پاک کنم و بیخیالش بشم. ولی امیدوارم منهم خونسردیمو حفظ کنم.

    پاسخحذف
  2. ما بر آنیم که بدانیم که چه چیز است که خاطر مبارک را اینچنین آزرده کرده، موجبات انجماد آن مغز محترم را فراهم آورده و حضرتش را از زندگی سیر نموده است!!؟

    پاسخحذف
  3. رایان جان، این خود درگیری من سالیان ساله که ادامه داره! وبلاگخون های قبلی با این وضعیت الاکلنگی من آشنان! وبلاگ رو هم پاک نمیکنم. نگران نباش!

    شاهین بلند پرواز دربار! عجب که ما تصور مینمودیم این پرنده خوش پر و بال ما از باغ شاهی گریخته و دیگر پایین ها نمیپرد!! ما که طبق معمول خاطر ملوکانه مان از زندگی غربتانه تنگیده! باشد که بزودی گوسپندان قربانی کنید که ملک الملوک به دیار بازگردد! (توی پرانتز، خیلی آقایی!!)

    پاسخحذف