میگویند عنصر وجودیام باد است، طالعبینها نمیگویند، آدمهایی که مرا میشناسند میگویند. نمیدانم این خاصیت است یا ضعف، که نمیتوانم برای مدت طولانی یک جا بند شوم. سفر میکنم و از رقص قاصدک در باد مینویسم.
۱۳۸۸ اسفند ۲۱, جمعه
مردم گواتمالا
در ادامه گزارشهای تصویری قبل، چند تایی عکس اضافه میکنم از زندگی مردم محلی در شهرهای مختلف گواتمالا
بعضی وقتا که به ایرانیا و مثلا آمریکا فکر می کنم و این ماده ی حقوق بشر که هر کسی هر جا که مایل باشه میتونه زندگی کنه، یاد کشورهای آمریکای لاتین می افتم که در فاصله ی نزدیکی از آمریکا هستند. یعنی نمیتونم تصور کنم اگر قرار باشه آمریکا یا کشورهای پیشرفته بخان این قانون رو انجام بدن کسی تو کشورهای بدبخت هم باقی می مونه؟ مثل تهران که کم کم نصف مردم ایران دارن تو تهران زندگی میکنن!!
بعضی وقتا که به ایرانیا و مثلا آمریکا فکر می کنم و این ماده ی حقوق بشر که هر کسی هر جا که مایل باشه میتونه زندگی کنه، یاد کشورهای آمریکای لاتین می افتم که در فاصله ی نزدیکی از آمریکا هستند. یعنی نمیتونم تصور کنم اگر قرار باشه آمریکا یا کشورهای پیشرفته بخان این قانون رو انجام بدن کسی تو کشورهای بدبخت هم باقی می مونه؟ مثل تهران که کم کم نصف مردم ایران دارن تو تهران زندگی میکنن!!
پاسخحذف