قبل از هر عکس اومده.
خُکُته نوشته میشه Jocote میوه ی بسیار خوشمزه ای با هسته خیلی بزرگ. یه جورایی مثل گردوی سبز که بخواین قسمت سبزش رو بخورین. مورد علاقه ترین میوه در کل سفرهام بود.
خُکُته مارینیون نوشته میشه Jocote Mariñon قسمت بالاش شبیه بادوم هندیه که نمیدونم خورده میشه یا نه. خود میوه شیرین اما گس مزه ست. یه جورایی مثل خرمالو اما متفاوت تر. بیشتر برای نوشیدنی درست کردن استفاده میشه ( شبیه آب طالبی ما، البته بسته به سلیقه افراد با شیر یا آب مخلوط میشه)
کایمیتو که نوشته میشه Caymito بافتش یه جورایی مثل زرد آلوئه و خودش شبیه آلوئه اما کم مزه تر. شکل ستاره ای مانندش وقتی از وسط قاچ میکنن خیلی قشنگه.
گرانادا Granada خیلی عجیبه. پوستش مثل یه پرتقال سفت میمونه و داخلش دونه های تقریبا انار شکل داره که البته حالت لزج دارند و اصلا مثل دونه های انار خودمون سفت و آبدار نیستن.
تورتا Torta یا نون ذرت مهم ترین بخش غذای مردم گواتمالاست (البته قشر محلی، والا جدیدی هاشون مک دانلدز و پویو کامپرو رو ترجیح میدن) خمیر این نون با مخلوط شدن آرد ذرت و آب تهیه میشه و روی صفحه چدنی روی گاز پخته میشه. البته چون ذرت خاصیت غذایی نداره، مایا ها از صدها سال پیش به اون بیکربنات پتاسیم (یا سدیم یادم نیست) اضافه میکردن. چطوری؟ سنگ آسیابشون رو از این سنگ میساختن تا موقع خرد کردن دونه ذرت (ماییس Maiz) ذرات بیکربنات هم به غذای روزانه اضافه بشه.
تورتای ذرت سیاه که بهش میگن تورتا نگرا Torta Negra هم تجربه ی جدیدیه. البته اونقدر هوس انگیز نیست که هر روز بخوای بخوری اما برای خودش خیلی خوشمزه ست.
همینجا در مورد اون دو تا نوشیدنی محشر هم توضیح بدم که زرده آب آناناسه و صورتیه مخلوطی از پوره ی یه میوه به اسم ماراکویا Maracuya که بـــــــــــــــــــــی نظیــــــــــــــــــره! خود ماراکویا رو تو این سفر ندیدم ولی اغلب کشورهای امریکای لاتین از این میوه نوشیدنی درست میکنن. دو تا ظرف سس هم سسهای فلفل عالی ای هستن که هر شهر و هر منطقه یا در واقع هر شخص دستور غذایی خاص خودش رو برای درست کردن اونها داره و تنوعشون خیلی خیلی زیاده.
fogholade bood mamnoon az inke ma ro sahim kardi …vih
پاسخحذفوای محشر بود. مرسی بابت نوشتنش و عسگذاریت
پاسخحذفمن میوه های عجیب غریب تو کشورهای آسیایی زیاد خوردم ولی اینا رو ندیدم والا!! خوش به حالت. دلم خواست.
در کل من این چمدانک رو میخونم بدتر افسردگی می گیرم. خب منهم دلم این کشورها رو میخاد!! :(
آفرین، عالیه، همین تازه وبلاگت رو کشف کردم، خیلی عالی هست فعلا فقط سفرنامه شیلی رو خوندم، منم بنا به کارم مسافرت زیاد میرم اما خوب زیاد طرف آمریکای جنوبی گذرم نمی خوره اما از اونجایی که همیشه باسلیقه ترین غرفه ها و مهربونترین آدمها تو نمایشگاهها شیلی ها هستند خیلی دوست دارم اونجا رو ببینم. باز هم سر می زنم به وبلاگت.
پاسخحذف