در مسیر سوئد به نروژ، در قطار، منظره‌ها سبز و زیبا هستند، اما یکنواختی خاصی دارند. هیچ کوه و صخره‌ی عظیمی دیده نمی‌شود. در عوض دریاچه‌های کوچک و بزرگ فراوانی وجود دارند که در زیر نور خورشید می‌درخشند و بعضی از آنها آنقدر آرامند که می‌شود انعکاس جنگل کاج را روی سطح آیینه‌گونشان دید. لبه‌ی جنگل دائم به عقب و جلو می‌رود و ساعتها مسیر به همین شکل طی می‌شود. جاده‌ی باریک دو بانده‌ای که در قسمتی از این مسیر با فاصله از ریل راه‌آهن امتداد دارد و بیننده فکر می‌کند دارد یک فیلم اروپایی تماشا می‌کند. تنها تنوع مسیر ظاهر شدن توربینهای عظیم بادی بود که ساختمانها و درختها در برابرشان ذره‌ای هم نبودند و یک جور هیجان و تمجید را در من برمی‌انگیختند. موقع رد شدن از مرز خواب بودم و متوجه تغییری نشدم اما تا بحال هیچ جا از من پاسپورت و یا کارت دانشجویی (که برای تخفیف گرفتن بلیطهای سفر خیلی به درد می‌خورد) نخواسته‌اند.
 |
| توربینهای بادی |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر