پارک ایالتی کالاوراس معروف به پارک درختهای غولآسا، یکی از سه پارک موجود در امریکاست که در آن میتوان به دیدن درختهای عظیمالجثهی سکویا رفت. این مکان که در سال ۱۸۵۲ توسط ماجراجویان انگلیسی کشف شده بود از همان موقع به یکی از جاذبههای گردشگری ایالت کالیفرنیا تبدیل شد. این ماجراجویان درخت اول که قطع کردند را درخت "کشف" نامیدند و قسمتی از آنرا برای بازدید عموم به مکانهای مختلف بردند. قسمت باقیمانده از ریشهی این درخت به اندازهای بزرگ بود که از آن به عنوان صحنهی رقص استفاده میشد. درخت دیگری که معروفیت جهانی پیدا کرد "مادر جنگل" نام داشت که پوست این درخت را قطعه قطعه کندند و به نیویورک و پس از آن به انگلستان بردند تا عظمت این درخت را برای کسانی که باور نداشتند بازسازی کنند.
ریشهی درخت "کشف" (لطفا تصویر را بزرگ ببینید) |
درختان سکویای قرمز بسیاری همچنان در این جنگل موجود هستند که بین هفتاد و پنج تا صد متر ارتفاع و بین هفت تا ده متر قطر دارند. گفته میشود سن تقریبی این درختان عظیمالجثه بین دوهزار تا سه هزار سال تخمین زده میشود. البته به غیر از درختانی که در همان قرن نوزدهم بریده شده بودند، بازماندهی درختانی هم وجود دارند که از ریشه در آمدهاند و روی زمین افتادهاند فرم ریشههایشان شکل زیبایی پیدا کرده. البته داخل یکی از این درختها به شکل تونلی درآمده بود که میشد از داخل آن عبور کرد!
سفر ما به پارک ایالتی در یک روز سرد آغاز شد و پس از نزدیک به دو ساعت رانندگی از شهر ساکرامنتو، به این منطقه که در برف فرو رفته بود رسیدیم. منظرهی بینظیری بود از جادهی برف گرفته و درختان کاج تازه برف نشسته و زیبا. در ابتدای ورود به پارک متوجه شدیم بخاطر پایان فصل بازدید، پارک به صورت نیمه تعطیل است و تنها مسیر راهپیمایی کوتاهتر که مسیر راهپیمایی شمالی نامیده میشد باز بود. ورودی پارک هشت دلار است اگر کسی قصد بازدید از این پارک یا پارکهای دیگر امریکا را دارد باید توجه داشته باشد که در اغلب این مکانها امکان استفاده از کارت بانکی و اعتباری نیست و باید مبلغ دقیق به صورت پول نقد همراه داشته باشند چون کسی نیست تا اسکناس را برایشان خرد کند!
هوای نیمهابری و برفهایی که از روی درختها آب میشدند و روی سر ما میریختند تا حدودی مزاحم عکاسی بودند. اما به جز این مشکل، باید بگویم که عکس گرفتن از این درختها به دلیل ارتفاع زیادشان هم بسیار مشکل بود و هیچ عکسی حق مطلب را ادا نمیکرد.
در پایان باید از توجه شدید دولت ایالتی به حفظ این درختها اشاره کنم که با وضع قوانین محکم، از این بازماندههای گذشته محافظت میکنند. برای حفظ محیط زیست و این گیاهان، از ورود سگ به مناطق محافظتشده جلوگیری میشود. مناطق خاصی دور از درختان سکویا برای استراحت و پیکنیک در نظر گرفته شده و همچنین کشیدن سیگار در مناطق راهپیمایی مطلقا ممنوع است و جریمهی سنگین دارد.
دوتا از درختهای جوانتر |
سعی میکنم این درخت را در آغوش بکشم! |
ریشهی یکی از درختهای افتاده |
این میوهی سکویا نیست، بلکه میوهی درخت کاجی است که در این جنگا قد کشیده و برای خودش درخت کاج بسیار بلندیست |
سوراخ ایجاد شده در تنهی یکی از درختان بریده شده |
روی تنهی بریده شدهی یکی از درختان سرخرنگ |
برای تصور قطر این درخت تصویر را بزرگ ببینید |
در حال عبور از زیر یکی از این درختان |
خیلی قشنگن
پاسخحذف