۱۳۹۹ مهر ۲۹, سه‌شنبه

با مهربون‌ترین قیافه‌م باهاش حرف می‌زنم، با صبورترین لایه‌م

بهش می‌گم می‌دونی که من نمیام. 
می‌دونه، اما می‌دونم که امید داره. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر