نه واقعا. در واقع گردشگری قبلنا انجام شده بوده و حالا با این قیمت دلار و بلیط و عوارض خروج، بهتر آن دیدم که برگردم به عکسهای سفرهای قبلی. در این بین برخوردم به عکسهایی از لاپاز، از موزهی موسیقی بولیوی، که همونموقع هم برام خیلی جذاب بود و احتمالا بخاطر نبودن اینترنت آپلود نکردم و بعد هم که کلا به فراموشی سپرده شد (عجیب نیست که). خب، بریم؟
موزهی موسیقی بولیوی در شهر لاپاز، توسط چارانگو نواز معروف، ارنستو کاوور آرامایو در ۱۹۶۲ تاسیس میشه. چارانگو چیه؟ این گیتار کوچولوها که به اسم یوکولهله میشناسین، میشه گفت چارانگو همون یوکولهلهی منطقهی کوههای آند در آمریکای جنوبیه. یه تفاوت دیگه هم دارن که چارانگو در قدیم از پوست حیوون پستاندار سختپوستی به اسم آرمادیو (زره نواری) ساخته میشد. جناب کاوور آرامایو با گذاشتن عکسی در موزهشون اعتقاد دارن که چارانگو اولین بار تو شهر پوتوسی ساخته شده و در ۱۷۴۴ تصویری از اون روی نمای خارجی کلیسای سن لورنزو حکاکی شده. حالا دوتا موضوع هست. اول اینکه در ۱۷۴۴ کشور بولیوی وجود خارجی نداشته و بهش بالا پرو میگفتن (یا پروی علیا). موضوع دوم هم اینکه خیلی از کشورهای همسایه از جمله پرو اساساً با این موضوع که چارانگو در پوتوسی ساخته شده مخالفن.
رفتم براتون عکسای کلیسای سن لورنزو از پوتوسی رو پیدا کردم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر