از کلاهی که به سر دیگران می گذاریم!

در این آخرین سفری که که ایران بودم، یکی از دوستان مهمان تاجیک داشتند و مرا دعوت کردند و منهم خیلی مشتاق بودم با مردم تاجیک آشنا بشوم. مهمانان تاجیک بسیار صمیمی و کمی خجالتی بودند، کم کم که رویشان باز شد، از سفرهای قبلی شان به ایران تعریف کردند. آقا سراج الدین بارها به ایران آمده و در صحبت کردن از لغات معمول در ایران استفاده می کند، بنابراین فهمیدن صحبتش برای من آسان تر بود. علاوه بر این، آشنایانش او را به عنوان کارشناس ایران قبول دارند و هر بار که به سفر می آید فهرست بلند بالایی برای خرید به دستش می دهند تا در بازگشت به تاجیکستان با خود ببرد. یکی از چیزهایی که آقا سراج الدین تعریف کرد و برای من خیلی جالب بود، این بود که در تاجیکستان سریالهای ایرانی هم پخش می شود، و عده ای از خانواده ها آقا سراج الدین را به ماموریت فرستادند تا در سفر بعدی اش به مشهد، لباس عروس به شیوه ی اسلامی پیدا کند، چون لباس عروسهایی که در مملکت خودشان پیدا می شد پوشیده نبودند و آنها دوست نداشتند دخترانشان با لباسهای مدل غربی به خانه ی بخت بروند. خلاصه آقا سراج الدین تعریف کرد که تمام مزونهای لباس عروس در مشهد را زیر پا گذاشت اما لباسی با سبک و سیاق سریالهای تلوزیون ایران پیدا نکرد که نکرد! می گفت تماس می گرفتم می گفتم این لباسها اینجا نیست! آنها هم زیر بار نمی رفتند و می گفتند امکان ندارد، چون خودشان توی فیلمها و سریالها دیده اند!

البته باید بودید و تعریف کردن خودش را تجربه می کردید که بسیار خوش سر و زبان است.