حرف مفت

یه مکانیسم خودخفن‌پنداری تو همه‌ی انسانها هست، که بهشون جرات می‌ده راجع به همه چیز اظهار نظر کنن. انگار اگه چیزی نگن دنیا کج می‌شه. یکی‌ش خود من. انگار نتونم حرف بزنم و اظهار نظر کنم یه چیزی تو دنیا کم میاد. ولی، من یه مکانیسم دیگه‌ای هم دارم که اون مکانیسم خودنابود کنیه. قشنگ بعد از افاضات استادانه‌م یه چیزی می‌گم که کل اون قبلی رو می‌کوبه و می‌ریزه پایین. بعد هم تا مدتها نمی‌ذاره باز بخوام دیواری چیزی بیارم بالا. تو بعضی زمینه‌ها آن‌چنان می‌کوبه که دیگه از خیر سازندگی می‌گذرم. ای تو روحت...