شهر پیج در شمال آریزونا، در سرزمین شگفت‌انگیز طرحها و نقش‌های سرخرنگ واقع شده. معروفترین جاذبه‌اش دو دره‌ی روباز و رو بسته است که با رنگها و خطوط طرحهایش، دنیای عکاسی طبیعت را پر کرده. آپر انتلوپ یا انتلوپ علیا، دره‌ای بسته است، یعنی از دل صخره‌ها درآمده و بسیاری از قسمتهای آن تاریک است. لوئر انتلوپ یا انتلوپ سفلی دره‌ای رو باز است در سمت جنوب شهر. این منطقه در کل در اختیار بومی‌های قبیله‌ی ناواهو ست و برنامه‌ریزی برای بازدید از دره‌ها هم منحصرا با آنهاست. دو نوع تور دارند، تور بازدید با قیمت حداقل ۴۵ دلار (در فصل کم مسافر) که به سرعت از توی دالانها عبور می‌کند و راهنما با لیزر به اینطرف و آنطرف اشاره می‌کند و می‌گوید عکس بگیرید، و تور عکاسی که از صد و پنجاه دلار شروع می‌شود و کمی زمان بیشتر به بازدید کننده‌ها می‌دهد. توریستها معمولا ساعات ظهر را برای رفتن به دره انتلوپ علیا انتخاب می‌کنند تا نور عمود بتابد و مناظر را با شعاعهایش تکمیل کند. اما ما چون علاقه به گروههای بزرگ نداشتیم، تور کوچکتر اول صبح را انتخاب کردیم. در سرمای اول صبح لباس گرمهایمان را پوشیده بودیم ولی پشت وانتی که نشسته بودیم داشتیم یخ می‌زدیم. بعضی مسافرها عاقل بودند و پتو آورده بودند. به محل رسیدیم که واقعا اگر من برای خودم آنطرفها قدم می‌زدم عمرا پیدایش نمی‌کردم. بعد هم رفتیم توی غارها و نقاشی بی‌نظیر طبیعت را تماشا کردیم و البته راهنما دائم می‌آمد و تذکر می‌داد که عجله کنیم چون گروه بعدی منتظر است. اما از ترکیب رنگ و نقش چه بگویم، از آن جاهایی بود که فقط صبح تا شب لازم داشتم بنشینم و در سکوت فقط تماشا کنم.
 |
| صبح سرد بود و همه جمع شدیم تا پشت وانتها سوار بشویم (که البته رویش نیمکت کار گذاشته بودند، سیستم خیلی هم شبیه به نیسان آبی خودمان نبود) |
 |
| ورودی انتلوپ علیا |
 |
| این را می‌گفتند شبیه خرس است و راهنما اصرار داشت همه از یک نقطه و یک زاویه و یک ارتفاع عکس بیاندازند |
آنقدر این تور داخل دره با عجله و بی‌روح بود که تصمیم گرفتیم انتلوپ سفلی را نبینیم. در عوض به شهر برگشتیم و آنقدر جاهای دیدنی خاص پیدا کردیم که دو روز در پیج ماندیم. درباره‌ی این سایر دیدنی‌ها یک پست جداگانه می‌نویسم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر